صبا عشق من و بابا

صبایه 1 سال و 1 ماه و 16 روزه ی ما دیروز قبل از ظهر یکدفعه احساس کرد چقدر دلش واسه باباش تنگ شده واسه همین با جدیت از جاش پا شد و رفت دم در خونه و محکم میزد به در و باباشو  صدا میکرد به خیالش که حالا باباش میاد، منم هرچی باهاش حرف زدم و وعده وعیده شکلات و اسباب بازی و چیزایه دیگه دادم حاضر نشد از کنار در تکون بخوره که بالاخره بهش گفتم بیا بریم زنگ بزنیم بابا الو کن بهش بگو زود بیاد پیشت که دیدم راه افتاد طرف تلفن. خلاصه شماره بابایی رو گرفتیم و گوشی دادم صبا بابا: الو صبا: با با بابا: سلام بابایی خوبی؟ صبا: اججججا؟ ( کجا) بابا: بابا من اداره ام .تو دختر خوب باش به مامان کمک کن غذاتم بخور لالا کن من عصر میام میریم دد...

همیشه روزایه برفی واسه آدما جذابیتهایه خودشو داشته، یه جورایی هیجان انگیزه، دیدن بچه ها که با هم برف بازی میکنن و آدم برفی میسازن و زمین خوردنها و صدایه خنده ها و شوق یه روز تعطیل مدرسه! همه اینا میشن خاطره که باز هر سال وقتی که یه روز صبح از خواب بیدار میشی و از پنجره بیرون و نگاه میکنی و یکدفعه اونهمه سفیدی و زیبایی رو میبینی واست تکرار میشه برف امسال واسه من خاطرات دختر کوچولومو میسازه تا سالهایه بعد هر وقت برف اومد یاد کارایه صبا هم به خاطرات دیگم اضافه شه امروزم صبا خونه دایی امیر بود. ریحانه و هانیه صبا گلی و بردن پایین که برف بازی کنه. منم از بالا نگاشون میکردم . تویه محوطه کلی از بچه ها اومده بودن که داشتن بازی میکردن و ...

این وروجکی که میبینید صبا خانمه که حالا 13 ماهش شده،شیطونی از چشماش میباره!! قرار بود بریم پارک آبشار ،منم داشتم دنبالش میدویدم که بتونم بگیرمش و یه لحظه یه جا نگهش دارم تا لباساشو بپوشم و صبا هم در حال فرار کردن بود که باباش این عکس و ازش گرفت .بالاخره موفق شدیم و راه افتادیم که... ...از بس شیطونی کرده بود اینجوری شد خلاصه رسیدیم پارک و اینم خوشحالیه صبا گلی از اومدن به پارک هم از نشستن رو زمین لذت برد هم از غلت زدن رو چمنا که بابا با کلی زحمت راضش کرد که بریم اینجا هم صبا خوشکله خوشتیپ کرده واسه رفتن به تولد شقایق که اینجا 1 سال و 1 ماه و 11 روزشه امروزم که 17 آبان سال 90 بود اولین برف امسال شهر و سفیدپ...

بچه ها تو این سن هر روزشون با روز قبل متفاوته اینقدر که گاهی فرصت نمیکنی برای هرکدوم از واکنشهای تازه اش عکس العمل مناسب پیدا کنی.... تا بفهمی کجای کارو اشتباه کردی،یه مرحله تازه شروع شده که باید خودت رو برای ایفای نقش خودت آماده کنی! فقط باید همبازیشون بود و شش دانگ حواست و جمع کنی که جایی از مسیر اصلیت دور نشی و راهتو اشتباه نری. اینارو گفتم که بگم بچه داری سخته یعنی خیییییلی کار سختیه ولی شیرینی های خودشم داره تو این روزا صبا از صبح که جشاشو باز میکنه تا شب که میخوابه حتی گاهی شبها تا صبح اویزون منه! با اینکه میدونم کاره خطرناکیه ولی آشپزیمم مجبورم وقتی بغلمه انجام بدم. میگه فقط بیا کنار من بشین هیچ جایی نرو هیچ کاری هم نکن. هر جا هم...

ای تماشایی ترین مخلوق زمین،آسمانی میشوم وقتی نگاهت میکنم...                                                   اینجا 1 روزته                                               این عکس 1 ما...

مدت زیادیه که فرصت اینجا اومدن و نداشتم و نتونستم واسه گلم اتفاقایی که افتاده رو تعریف کنم. امشب خدارو شکر بالاخره اومدم هرچند که خیلی خستم... عزیزم این مدتی که نبودم چندتا علت داشت اول اینکه عمه اینا اومده بودن خونمون و بعدم مریضیه تو پیش اومد و حالا هم که بابا مریض شده. ولی مریض شدن تو خیلی اذیتم کرد . وقتی با اون حالت نفس میکشیدی دلم میسوخت و میگفتم کاش من جایه تو مریض بودم. این دومین باریه که خروسک میگیری وقتی رفتیم پیش اقا دکترت نمیدونی چه آتیشی سوزوندی. اول که رفتیم خانم منشی یه صندلی کوچولو آورد واست که تو هم پیش یه نینیه دیگه که نشسته بود کارتون نگاه میکرد تو هم بشینی و کارتون ببینی ولی مگه نشستی!!!! همش این صندلی دستت میکشیدی اینو...

صبا خانوم امروز وقتی 1 سال و 15 روزش بود با یه چیز جدید آشنا شد و اونم کامپیوتر بود. امروز خونه دایی امیر بودیم و صبا گلی یکدفعه توجهش به کامپیوتر که روشن بود جلب شد و رفت رو صندلی نشست و موس و گرفت دستش و تند تند کلیک میکرد. یه ژسته جالبی گرفته بود که حالا انگاری خیلی وارده و  صد ساله سر وکارش با کامپیوتره! نمیدونم این کلیک کردن و از کجا یاد گرفته بود. خلاصه تند تند کلیک میکرد و کلی صفحه باز کرده بود بعد میخندید و واسه منم توضیح میداد مثلا و حرفایه الکی میزدو همش میخندید ... اینکاراش دل آدم و میبره دیگه. نشد ازش عکس بگیرم ایشاا.. دفعه بعد . صبا خوشکله تو عشق مننننننننننننننننننننننننننننننننننننننی ...

امسالم مثل سال گذشته به مناسبت روز جهانی کودک شهرداری تهران یه نمایشگاه واسه نی نی کوچولوها توی پارک گفتگو برپا کرده بود که ما امسالم تونستیم صبا خوشکله رو ببریم. پارسال صبا 11 روزه بود که رفتیم همه اونجا نیگامون میکردن که چه جوری با یه نی نی به این کوچولویی پاشدیم و اومدیم ولی من و بابا اینقد ذوق واسه نشون دادن دنیای بیرون به تو داشتیم که به این چیزا توجه نمیکردیم اونجا یه عالمه بادکنک های رنگی و اسباب بازی و چیزای قشنگ قشنگ بود .تو نمایشگاه سال گذشته هم مثل امسال عکس کاریکاتوریه تورو دادیم یه آقا که نقاشیه نی نی ها رو میکشید واسمون کشید. پارسال تو همش تو کالسکت خوابیده بودی ولی امسال... ماشالا هرچی شیطونی داشتی نگه داشته بودی واسه امسالت...

جمعه 15 مهر یعنی وقتی که صبا گلی 1 سال و 10 روزه بود نزدیک ظهر خاله مصی زنگ زدو گفت میخوایم واسه ناهار بریم یه جایه خوب و بالاخره تصمیم گرفتیم که بریم جاده امامزاده داوود که هر فصل از سال قشنگیهای خودشو داره. ساعت نزدیک 2 بود که بالاخره راه افتادیم. اول جاده منتظر اونا شدیم و خیلی طول نکشید که اومدن. صبا گلی هم یه عالمه خوشحال بود از تونل ها که رد میشدیم به روشنایی که میرسید میگفت دتتتتتتی! خلاصه دایی امیر یه جا پیدا کرد و رفتیم ناهار خوردیم و صبا بازم عکسایه خوشگل گرفت ...