درد و دل

از روزی که صبا دنیا اومد و با ورودش زندگیمونو عوض کرد تو هر مرحله از رشدش وقتی که از خستگیهامون شکایت میکردبم مثلا شب نخوابیدناش، نق زدنهایه روزانش، از پستونک گرفتن ،از شیر گرفتن ،از پوشک گرفتن که بماند تو هر مرحله واقعا اذیت میشدیم یه جمله رو از همه میشنیدیم که اوووووووووو بزار حالا بزرگتر شه میبینی مشکلاتشم با خودش بزرگتر میشه.... معنیه این جمله رو واقعا الان دارم حس میکنم الان که صبا 2 سال و 7 ماهشه و من همش با خودم میگم قربون روزایه نوزادیش، قربون وقتایی که کوچیکتر بود.......

دیگه خیلی خستم خیلی کلافم یه جورایی کم آوردم...... نه! نه از دست صبا ،از دست خودم که اینقد ضعیفم از اینکه میخوام بچم با این سنش مثل یه خانوم عاقل رفتار کنه! نریزه ،نپاشه ،جیغ و داد نکنه، با کسی دعوا نکنه، چیزی میخواد گریه نکنه، مراقب آریسا که از خودش کوچیکتره باشه، نخواد بغل شه، یادش نره که باید میرفته دسشویی، دست به وسایل کسی نزنه، انحصار طلب نباشه، وقتی باباش کار میکنه تمرکزش و بهم نزنه و........واقعا این ظلم نیست از یه بجه به این کوچیکی این همه انتظار داشت؟ من جایه اون دارم له میشم زیر اینهمه بکن نکن و فشار.....

یه وقتایی از خودم خجالت میکشم میگم من همه روزم و همه وقتم با اونه ولی چقدر وقت میذارم کاری کنم شاد باشه بچگی کنه انرژیشو خالی کنه تقریبا هیچی..... همه روزمون با این میکذره که صبا این کاره بده نکننننننننننن........... طفلک فقط چون هیکلش از همسناش درشت تره و خیلی زود حرف زدن و یاد گرفته محکوم به اینه که زودترم بزرگ شه........الناز 3 ماه ازش کوچیکتره ولی کاری اگه میکنه به نظر کسی بد نیست زشت نیست بغل میشه کسی بد نگاه نمیکنه کسی نمیگه واااای این هنوز پوشک میشه چون خیلی از کلمات و اشتباه میگه میخندن، ولی صبا هنوز 1 ساله بوود که شیر خوردنش زشت بود پوشک شدنش زشت بود بغل شدنش مثل بچه ها بودنش زشت بوذ.....

یه وقتایی میخوام دستشو بگیرم و با هم بریم جایی که هیشششششششششکی نباشه ولی باز دلم واسه تنهاییش میسوزه

امشب میگه مامان خاله سارا اینا نمیان خونمون میگم نه میگه بیان من دیگه دختر خوب میشم آریسارو بیدار نمبکنم...

نمیدونم چکار کنم

امیدوارم زمان همه چی رو حل کنه

خدایا بهم نیرو بده

کمکم کن

تنهام نزار

کمک کن بتونم لیاقت اسم مادر بودن و داشته باشم