هنرمند کوچک

دوباره پنجمین روز ماه از راه رسید و من ییییییییییییییییه عالمه خوشحالم. تکرار خاطرات خوب همیشه واسه آدما خوشایند بوده مخصوصا اگه این خاطرات مربوط به عزیزامون بشه.واسه منم که پنجم هر ماه یعنی صبا.یعنی تولد خوشبختی....

صبا کوچولو 14 ماهگیشم با همه شیطونیاش و شیرینیاش سپری کرد و از اون روزا فقط یادشونه که میمونه.

تو اولین روز شروع 15 ماهگی صبا به دوتا چیز با دقت بیشتری نگاه کرد اونم کاغذ و مداد بود که با اینکه اینهمه جلو چشمش بودن و ابنهمه من رویه کاغذ با مداد واسش چشم چشم دو ابرو کشیده بودم ولی انگار تا امروز ندیده بودشون و بهشون دقت نکرده بود شایدم به این فکر نکرده بوده که خودشم میتونه بکشه تا اینکه امشب که بازم داشتم واسش چشم چشم دو ابرو میکشیدم یکدفعه مدادو ازم گرفت و خودش شروع کرد به نقاشی کشیدن اینقد از کار خودش ذوق زده بود که همش میخندید .تمام کاغذ و خط خطی کرد و کلی لذت برد منم که میخواستم این هنر دسته خانم کوچولو رو نگه دارم واسه وبلاگش کاغذ و از جلوش برداشتم تا یکی دیگه بهش بدم که چنان گریه ای راه انداخت و این اشکاش گوله گوله میریختن رو صورتش که هرکه نمیدونست فکر میکرد چی شده.خلاصه خانم گل فهمید که وقتی کاغذ و بر میدارم یکی تمیز بهش میدم راضی شد نقاشی کشیدن و ادامه بده و 4،5 تا کاغذ و حسابی به خدمتشون رسید و کلی هنرنمای کرد. راستی تازگیا چشمک زدنم یاد گرفته وقتی میگم چشمک بزن دو تا چشاشو با یه نازی به هم فشار میده که میخوام بخورمش . صدادیه آقا گاوه رو هم یاد گرفته و وقتی ازش میپرسم یواش میگه مو مو! ولی بع بعی و زنبور و چون خوب بلده با اعتماد بنفس و بلند جواب میده...

تمام این کاراش باعث میشه روز به روز خواستنی تر بشه و هر لحظه بیشتر از قبل دوسش داشته باشم

ممنونم خدا به خاطر این بزرگترین لطفت

 اینم اولین نقاشیه گل مامان