تلویزیون

آخه دختر،نبم وجبی، وروجک... من دیگه چیکار کنم از دست اینهمه شیطونی! خسته شدم بسکه دنبالت دویدم و خرابکاریاتو راس و ریس کردم.... آخه شیطونیم حدی داره دیگه بچچچچچچچچچچچچچچه!

جونم واست بگه سیر صعودیه بریزو بپاشها و ظرف و ظروف شکستنها و خط رو مبل و دیوار کشیدنها و در امان نبودن موبایل و تلفن از ضربه های احتمالی و زردچوبه رو فرش خالی کردن و چپه کردن و ریختن کلی شکر و رژه رفتن توشون و زدن بچه هایه مردم تا اونحا ادامه پیدا کرد که چند روز پیش با پرتاب قوطی کرم به سمت تلویزیون این به اصطلاح جعبه جادو از خانه ما رخت بربست و به زباله دان تاریخ پیوست.....ولی بگما خودتم فکر نمیکردی اینجوری شه حسابی شوکه شده بودی! دو ساعت تمام گریه میکردی و بهونه میگرفتی که اخر مجبور شدیم ببریمت پیش باران باهاش بازی کنی تا یادت بره. ولی قسمت جالبش اینجاست که فرداش وقتی رفتیم دنبال بابا به محض اینکه باباش نشست تو ماشین گفت بابا شکستم... ببخشید............حالا عکس العمل باباش: عزیزم چیکار کردی باز؟ مواظب نبودی؟ حالا اشکال نداره ولی از این به بعد دیگه مراقب باش......................منم قیافم دیدنی بود!

خلاصه تا فرداش هی خودش و پیش باباش لوس میکرد، همش میگفت بابا دوست دارم، میخوام بغل بابا بخوابم، بابا ببخشید،تا بالاخره پاچه خواریها بی اثر نموند و باباش یه تلویزیون بهتر و بزرگتر واسش خرید ولی این یکی و دیگه زدیم به دیوار که جون سالم به در ببره

اینم دسته گل جدید خانم گل. خدا به خیر راضی باشه

ان شا الله